«Είμαι πάρα πολλά για να μην είμαι τίποτα και πολύ λίγος για να είμαι κάτι»… * * * * * «Ψάχνω να βρω λέξεις… που να "αγγίζουν" κι αγγίγματα που να μιλούν»…

31 Οκτ 2016

Στη διάθεση του χρόνου

Κάθε ξημέρωμα 30 του Οκτώβρη 
θαρρείς κι αρχίζει ο χειμώνας. 
Παρεμβάλλεται, πρώτο πλάνο 
στο παράθυρο με το που φέγγει…  
Όλη την εβδομάδα μας προέτρεπαν
Βάλτε τα ρολόγια μια ώρα πίσω. 

Μια πικρή, αδιαπραγμάτευτη 
κι αυθάδικη νομοτέλεια 
στη διάθεση του χρόνου. 
Ενός χρόνου αιωρούμενου 
στο απέραντο πουθενά 
και στο απροσμέτρητο τίποτα. 
Αυταπάτη που παραπέμπει 
σε μια παραλλαγή της πραγματικότητας 
υπακούοντας και υποκύπτοντας 
στα προστάγματά της. 
Τέτοια που κάνει τις μέρες 
να ξεκινάνε πιο αργά 
και τ’ απογεύματα να γίνονται νύχτα 
πριν την ώρα τους.

Κι ας τολμήσει να το πει κανείς ασήμαντο.